Προστατίτιδα: αιτίες, προκλητικοί παράγοντες, μέθοδοι θεραπείας

Ο προστάτης συνθέτειΟι ανοσοσφαιρίνες, ρυθμίζουν τη συνοχή του σπέρματος με τη βοήθεια μιας συγκεκριμένης έκκρισης, ελέγχουν τη διαδικασία ούρησης και εκσπερμάτωσης. Η διείσδυση παθογόνων στην κοιλότητα αυτού του οργάνου προκαλεί προστατίτιδα - φλεγμονή που εμφανίζεται σε οξεία ή χρόνια μορφή.

Αιτίες και μηχανισμός ανάπτυξης της νόσου

Η προστατίτιδα ξεκινά με τη διείσδυση και τον πολλαπλασιασμό των παθογόνων στην κοιλότητα του οργάνου. Αυτά είναι εξωκυτταρικά παθογόνα ή η δική τους μικροχλωρίδα από την επιφάνεια του δέρματος ή των βλεννογόνων:

• Colibacillus;
• Πρωτεύς;
• Εντεροκόκκοι;
• Σταφυλόκοκκοι;
• Enterobacter;
• Πνευμονιόκοκκοι.

Παρουσία σεξουαλικά μεταδιδόμενων ασθενειών ή μολυσματικών ασθενειών των εσωτερικών οργάνων, ο αυλός του προστάτη μπορεί να διεισδύσει:

• απαλό τρεπόνεμα;
• Ουραπλάσμα;
• Τριχομονάδες;
• Pseudomonas aeruginosa;
• Ο Βακίλλος από τον Κόκ.

Στον προστάτη, η παθογόνος χλωρίδα φέρεται να ανεβαίνει από την ουρήθρα. Λιγότερο συχνά - μέσω της κυκλοφορίας του αίματος ή με τη ροή της λέμφου από το μολυσμένο όργανο. Ένας αριθμός προκλητικών παραγόντων επηρεάζουν την ταχύτητα ανάπτυξης της νόσου και την ένταση των συμπτωμάτων:

• Ανωμαλίες στη δομή του λαιμού της ουροδόχου κύστης.
• Καταστάσεις της ουρήθρας
• τις συνέπειες του μετεγχειρητικού καθετηριασμού ·
• μειωμένη ανοσία στο πλαίσιο χρόνιων και συστημικών ασθενειών, υποθερμία, σωματική υπερφόρτωση, σκληρή δουλειά.
• παραβίαση της εκροής αίματος και λέμφου στην πυελική περιοχή.
• αδιάκριτη σεξουαλική ζωή.

Μια ενεργή παροχή αίματος και ένα υγρό, κλειστό περιβάλλον στην κοιλότητα του προστάτη προάγουν τον ανεμπόδιστο πολλαπλασιασμό των παθογόνων. Το μυστικό που παράγεται από τον αδένα πυκνώνει, διαταράσσεται η εκροή του. Η διήθηση συσσωρεύεται σταδιακά στον αυλό, εξελίσσεται η φλεγμονή.

Η πορεία της οξείας προστατίτιδας

Η πρωτογενής φλεγμονή συνήθως αναπτύσσεται έντονα. Κατά μέσο όρο, ο ασθενής αισθάνεται τα κλινικά του συμπτώματα 5-7 ημέρες μετά τη μόλυνση. Τα συμπτώματά του είναι ζωντανά, είναι αδύνατο να μην τα παρατηρήσετε:

• έντονος συνεχής πόνος στην περινεϊκή περιοχή, που εκπέμπει στο όσχεο, το πέος, τον πρωκτό
• Διαταραχές της διούρησης: συχνή, επώδυνη ούρηση, λανθασμένη επιθυμία, αργή, περιστασιακή συννεφιά ροή ούρων:
• ορώδης ή πυώδης εκκένωση από την ουρήθρα με έντονη δυσάρεστη οσμή.
• γενική δηλητηρίαση: ρίγη, απότομη αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, σωματική αδυναμία, αδυναμία.

Οι περισσότεροι ασθενείς με οξεία προστατίτιδα έχουν μειωμένη σεξουαλική λειτουργία. Η διέγερση είτε απουσιάζει εντελώς είτε δεν οδηγεί σε φυσιολογική στύση και ικανότητα σεξουαλικής επαφής. Το σπέρμα μπορεί να περιέχει πύον ή αίμα.

Τα συμπτώματα της βακτηριακής προστατίτιδας εξαρτώνται από μορφολογικές αλλαγές και στάδια της νόσου:

• Η καταρροϊκή φλεγμονή που αναπτύσσεται στην αρχή επηρεάζει τους αγωγούς του οργάνου και οδηγεί στην εμφάνιση βαθιάς θαμπής πόνου. Ο πυρετός απουσιάζει κυρίως και η κατάσταση της υγείας είναι γενικά ικανοποιητική.
• Η φλεγμονώδης διαδικασία εμπλέκει έναν ή και τους δύο λοβούς του αδένα - η θυλακοειδής προστατίτιδα εξελίσσεται. Οι ιστοί διογκώνονται και η ποσότητα διήθησης στον αυλό αυξάνεται. Ο πόνος είναι συνεχώς αφόρητος και αυξάνεται με την κίνηση. Δυσκολία στην ούρηση.
• Το παρεγχυματικό στάδιο εμφανίζεται όταν επηρεάζεται ολόκληρο το σώμα του προστάτη. Η λειτουργία της ουροδόχου κύστης και του ορθού γίνεται δυσκολότερη λόγω της ισχυρής συμπίεσης από τα φλεγμονώδη, διογκωμένα τοιχώματα των αδένων. Ο πόνος στο περίνεο γίνεται αφόρητος. Οι πυώδεις και αιματηρές προσμείξεις εμφανίζονται στα ούρα, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται στους 39 ° C και πάνω

Η καθυστέρηση στη θεραπεία προκαλεί χρόνια ασθένεια. Επιπλοκές είναι πιθανές: απόφραξη του ουρηθρικού σωλήνα, συρίγγια, αποστήματα, πυελονεφρίτιδα, σήψη.

Χρόνια προστατίτιδα

Αναπτύσσεται από μια χωρίς θεραπεία οξεία ασθένεια, αλλά σχηματίζεται συχνότερα ως ανεξάρτητη ασθένεια. Η αργή φλεγμονή προκαλείται από ανεπαρκή ανοσοαπόκριση στην εισβολή της λοίμωξης, από χαμηλό αριθμό παθογόνων μικροοργανισμών ή από την ασηπτική φύση της νόσου. Στην τελευταία περίπτωση, η παθολογία προκαλείται από τη στασιμότητα των εκκρίσεων, τις διαταραχές στη δομή των προστάτων ιστών, την κατακράτηση των αγωγών τους.

Τα συμπτώματα δηλητηρίασης και σοβαρού πόνου στη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα εμφανίζονται μόνο με παροξύνσεις. Κατά τη διάρκεια της περιόδου καθυστέρησης, η ασθένεια εκδηλώνεται με περιοδικές διαταραχές του ουροποιητικού συστήματος και σωματική δυσφορία. Η επιθυμία να χρησιμοποιήσετε την τουαλέτα είναι πιο συχνή τη νύχτα μετά την έξοδο από το κρύο. Η διούρηση συνοδεύεται μερικές φορές από μια ελαφριά αίσθηση καψίματος. Η στυτική δυσλειτουργία είναι συχνή.

Η χρόνια προστατίτιδα μπορεί να διαρκέσει για χρόνια με περιστασιακές εξάρσεις. Μια μακροπρόθεσμη πορεία οδηγεί στο σχηματισμό ινωδών περιοχών στο παρέγχυμα, προκαλεί την ανάπτυξη ανικανότητας, στειρότητας και ογκολογικών όγκων.

Πώς να διαγνώσετε και να θεραπεύσετε την προστατίτιδα

Εάν υποψιάζεστε την ανάπτυξη φλεγμονής του προστάτη, θα πρέπει να επικοινωνήσετε με έναν ουρολόγο. Η ύποπτη διάγνωση επιβεβαιώνεται από βακτηριακή καλλιέργεια της αδενικής έκκρισης. Εάν δεν είναι δυνατό να ληφθεί, εξετάζεται ένα επίχρισμα από την ουρήθρα, δείγμα ούρων, σπερματικό υγρό. Εκτός από τη βακτηριακή σπορά, εξετάζονται εξετάσεις αίματος και ούρων, πραγματοποιείται υπερήχος του προστάτη.

Η θεραπεία της οξείας μολυσματικής προστατίτιδας λαμβάνει χώρα στο κλινικό περιβάλλον της ουρολογικής κλινικής.

• Το κύριο επίκεντρο είναι η καταστολή του παθογόνου, η ανακούφιση της φλεγμονής και η αποφυγή επιπλοκών. Ο ασθενής έχει συνταγογραφηθεί ένα αντιβιοτικό σχήμα. Ανάλογα με το ποια μόλυνση προκάλεσε την ασθένεια, χρησιμοποιούνται ενέσεις φαρμάκων από τις ομάδες τετρακυκλινών, κεφαλοσπορινών, φθοροκινολονών ή πενικιλλινών. Διάρκεια θεραπείας: από αρκετές ημέρες έως 2-4 εβδομάδες.
• Για την αποκατάσταση της λειτουργίας της ούρησης και την ανακούφιση των οξέων συμπτωμάτων, συνταγογραφούνται ευρέως τα μυοχαλαρωτικά, τα αντιφλεγμονώδη παυσίπονα και τα αντισπασμωδικά φάρμακα.
• Η ειδική θεραπεία συμπληρώνεται με παρασκευάσματα βιταμινών και ανόργανων συστατικών, ανοσοδιαμορφωτές.

Στα αρχικά στάδια, η απλή φλεγμονή θεραπεύεται εντελώς.

Η χρόνια προστατίτιδα δεν απαιτεί νοσηλεία. Ο ασθενής υποβάλλεται σε αντιβιοτική θεραπεία στο σπίτι, τηρώντας τους απαραίτητους περιορισμούς.

Παράλληλα, είναι απαραίτητο να υποβληθεί σε θεραπεία για πιθανές ασθένειες που προκαλούν: βρογχίτιδα, πυελονεφρίτιδα, χολοκυστίτιδα, ουρογεννητικές λοιμώξεις.

Η κύρια θεραπεία χωρίς επιδείνωση συμπληρώνεται με φυσιοθεραπευτικές μεθόδους: διαδικασίες υπερήχων, μαγνητική θεραπεία, έκθεση με λέιζερ.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας, το αλκοόλ, τα καυτά μπαχαρικά, οι μαρινάδες, τα αγγούρια, τα λιπαρά, τα κονσερβοποιημένα και τα καπνιστά τρόφιμα πρέπει να αποκλειστούν. Συνιστάται να συμπεριλάβετε στη διατροφή φρέσκα βότανα, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, ψάρια και άπαχο κρέας.

Η επιτυχία της θεραπείας σε χρόνια μορφή εξαρτάται από τη διάρκεια της νόσου, την υπάρχουσα βλάβη του οργανικού ιστού και τις συνοδευτικές διαταραχές της λειτουργίας των νεφρών και της ουροδόχου κύστης.